Na een korte powernap om 8:00 uit de veren om te douchen en te ontbijten.
De bus kon nu niet bij het hotel komen omdat de desolate omgeving van zo'n 5 uur daarvoor nu in een markt getransformeerd is. Door de drukte naar de bus was best wel een uitdaging. Indiase handelaren (en dat is eigenlijk iedere Indier) zijn uitermate vasthoudend, bijna letterlijk.
Met de bus door de heksenketel die Dehli heet eerst naar het Rode Fort.
Ook hier in India heeft de inflatie toegeslagen, de toegangsprijs voor niet-Indiers is verdubbeld.
Je krijgt daar overigens dan wel voorrang bij bij de aanschaf van de kaartje. Best prettig, daar het in de rij staan ook een Indiasche gewoonte lijkt. Nou ja, rij, meer een soort blob met die bij het loket eindigt.
Rode Fort is een aardig beschrijving, het is inderdaad een groot fort en het is rood. Binnen dat fort allerlei ander gebouwen.
Wat meteen opvalt is een andere Indiase gewoonte, op de foto willen met voor hen wildvreemde buitenlanders.
We geven daar zo af en toe gehoor aan. Het is echter snoeiheet (43 graad) en onze tijd is beperkt.
Na het fort langs een monument ter gedachtenis aan Mahatma Ghandi, de bedoeling daar van is dat je er op blote voeten een rondje omheen loopt. Het is aardig warm onder de voeten, rond het monument zelf liggen gelukkig natte matten. Na Ghandi een oorlogsmonument (voor het contrast zeg maar). Dit was als bijna al dat soort monumenten vooral groot. Leuker waren de fonteinen waar de kinderen op speelden.
Na dit een lunch in een knap restaurant. Eten was goed, de airco stond echter wel erg hoog.
Overgang naar buiten was nogal een klap, gelukkig stond de bus dichtbij.
Na de middag nog een bezoek aan Qutab Minar, de hoogste bakstenen minaret. Mooi stukje metselwerk.
Wat rondgelopen en foto's gemaakt op aanwijzing en door een securityguard die volgens ons ietwat van het padje was. In plaats van op de veiligheid te letten was hij bezig om wat extra inkomen te genereren door foto's te maken en daar op een stiekeme manier geld voor te vragen.
We hadden de bus een half dagdeel gehuurd, maar tijd is hier een relatief begrip, omstreeks vieren weer in het hotel.
Karien had voorgesteld om om 19:00 gezamelijk te gaan eten. Er was dus nog tijd voor een powernap.
Eten was een Tali, een vegatarische maaltijd, met allerlei kleine hapjes die continue aangevuld werden.
In de groep hebben we twee mensen met een Hindoeistisch achtergrond, zij wisten van ieder van die gerechten wat het was en waar het van gemaakt was. Het smaakte, naar zeggen, zoals Moeder het klaarmaakte. Compliment voor de kok. Omstreeks half tien weer terug in het hotel. Eindelijk weer een lange nacht maken, hoewel de bus morgen om 7:00 vertrekt.