Na een barre, half doorwaakte nacht word ik om 7:30 door Anneke zachtjes gewekt, men wil een herhaling als met de kaartjes-polizei voorkomen.We rijden al door de buitenringen van Peking. Op het station worden we door een gids met bus opgewacht, dus de bus in en op naar het hotel.Deze is van een, voor onze reis, vrij luxe uitvoering. Het is nog vroeg, de kamers zijn zeker nog niet klaar, maar we kunnen wel alvast van een ontbijtbuffet genieten. Deze kwaliteit hebben we geruime tijd moeten missen.

Na het ontbijt heeft Karien nog diverse kaarten en beschrijvingen voor ons, de paspoorten worden ingenomen en de inmiddels min of meer vrije kamers verdeeld.Kan dus voor komen dat we de bagage in een nog niet opgemaakte kamer kunnen stallen.Even verfrissen en wij vertrekken naar het plein van de Hemelse vrede.Metro is supermodern, daar kunnen enkele andere wereldsteden nog een puntje aan zuigen. Onze gids heeft wel een toeristische route naar het plein bedacht.We moeten nog zo'n 20 minuten lopen, terwijl er een metrostop op het plein is.Grote winkelstraat me een mix van Amerikaanse en Chinese zaken.Om het plein zelf te bereiken moet alles gescand worden, en wordt er naar paspoorten gekeken (ook voor de metro moet de bagage door zo’n ding, ze zijn duidelijk in de aanbieding geweest).Uiteindelijk staan we op het veelbeschreven plein, het ritselt van politie en leger, er zullen ook wel diverse stillen zijn.Het plein is eigenlijk saai, in tegenstelling tot zijn recente verleden.We kijken wat naar Mao en zijn bewakers en gaan door naar de verboden stad.

Amai, wat is dat een stuk lopen. Eerst weer een ticket, dan weer een bagage scan en uiteindelijk staan we in een immens complex van poortgebouwen en paleizen.Onvoorstelbaar dat dat eigenlijk maar voor een persoon gebouwd geweest is.We vergapen ons aan de schoonheid en uitgestrektheid.Maar ook aan de verwondering komt een eind, in dit geval bij de uitgang.We stappen in bus 109 en worden er eigenlijk meteen weer uitgezet. Blijkbaar hebben ze hier 2 bussen 109, ze rijden dezelfde route, maar de tweede komt in de buurt van ons hotel.Met wat hulp van de conductrice van bus 109 twee, komen we tot bij het hotel.Inmiddels is de honger- en koffieklop weer aanwezig, dus naar een bakkerij met koffie. Men spreekt zoals normaal geen woord Engels en ik moet achter de toonbank op een bord aanwijzen wat we willen en zelfs dat komt niet goed.Als je ooit naar China gaat, neem een app Engels-Chinees en een boekje point-it mee, of huur een Engels sprekende gids.Nog even verfrissen in het hotel en we vertrekken naar een show.Allerlei acrobaten vertonen hun kunnen, af en toe amazing... Hoeveel chinezen passen er op een fiets ? Hoeveel brommers kunnen er in een bol ronddraaien en hoe komt het toch dat Chinese vrouwtjes/meisjes geen ruggengraat hebben.Het wordt voor de voorstelling allemaal uitgelegd door een ratelende Chinees, maar helaas geen ondertiteling, dus ik blijf jullie de antwoorden schuldig.

Na de show het hoogtepunt van de dag: de gids stelt voor om een Chinese barbecue te gaan doen.De groep valt uiteen in carnivoren en herbivoren. Maar we gaan BBQ ‘en.Je krijgt een pot kolen en een BBQ-mevrouw aan tafel, zij is verantwoordelijk voor het roosteren en kruiden van het vlees, de groentes en paddenstoelen.En lekker!! Daarnaast hebben ze nog een attractie in huis genaamd TAPBIER. Naast flesjes ook een troebel maar erg goed smakend biertje.Het werd nog erg gezellig, en daar hebben ze in de bus terug en de hotellobby van mee mogen genieten. De groep was bijna in staat om het Chinese gekwek te overstemmen.

Morgen de Muur en het Zomerpaleis, wellicht komen we op weg daarnaartoe nog langs enkele Olympische artefacten.