Wekker gaat om 6:00, douchen, ontbijten en dan de koffers naar de bus brengen. We worden meteen weer aangeklampt door kleine kinderen en moeders met nog kleinere kinderen, bedelen is hier in groote mate geperfectioneerd. Ze zouden ons het liefst tot in de bus willen blijven volgen.
Voor deze dag staat een vrij lange verplaatsing op het programma, eindpunt is Agra, maar we rijden eerst door naar Fatehpur Sikir, een "spookstad".
Rond Dehli, tot wel zo'n 2 uur rijden, wordt druk gebouwd. Grote complexen, highrise en lekker dicht op elkaar.
De gehele infra om die nieuwe nederzettingen te onsluiten is nog niet op orde. Er wordt nog overal en nergens drifig gebouwd aan de metro, we zien naast de weg ongeveer een kilometer vrachtwagens staan ieder geladen met een stuk pijpleiding ,diameter 2meter, lengte 15 meter.
We passereren Sportcity, een gigantisch complex met golf, cricket, honkbal, voetbal en tennis-velden, een autorace circuit. En dat alles in schijnbaar niemandsland.
Het landschap blijft vlak, we zien ossen, olifanten, strooien hutjes, veel schoorstenen van baksteenovens. Het land is droog.
We komen door Agra, dit is een en al chaos, auto's, motoren, fietsen, paarden, riksja (fiets en brommer) en een ieder toetert er levendig op los. We zien de Taj Mahal in de verte liggen maar gaan eerst door naar de spookstad.
Hier nemen we een gids. De man brabbelt rustig door, ondanks het feit dat we hem van te voren aangegeven hebben dat we slecht anderhalf uur de tijd hebben.
Complex is door vorst gebouwd om zijn 3 vrouwen te bergen. Hij had het wel goed voor elkaar, een speciaal gebouw waar hij verstoppertje speelde met zijn vrouwen (wink, wink, say no more), een soort mens erger je niet waarbij jonge maagden als pion fungeerden, wat zou daar het equivalent van in de put zitten zijn....
Naast dat complex lag ook een grote tempel. De man kon namelijk eerst geen kinderen krijgen en na een bezoek aan een heilige schonk een van de dames hem een zoon. Als dank bouwde hij toen dat tempelcomlex.
Het is warm (45+), en de zon stond al de hele dag op de rode tegels te branden. We moeten onze schoenen uit doen om de tempel te bezoeken. Brandend is dan ook het gevoel dat we onder onze voetzolen ervaren als we de zon in stappen.
Dit gaat hem zo niet worden. Er blijk ook een route te zijn waarop je maar minimaal over die snoeihete tegels hoef te lopen, omzeilen gaat echter niet.
Het echter de moeite waard, zeker het witte mausoleum. Teruggekomen blijken mijn schoenen ontvreemd te zijn.
Heb geen behoefte om de reis (en zeker het hete asfalt naar de bus) op mijn blote kakken te doen. Ik pas daar enkele ander sandalen en zet daarop de reis voort.
Weer de bus in en terug naar Agra, weer de heksenketel in. Hotel daar is luxe, heeft zelfs een zwembad.
Voor ons heren is dat aangenaam, de dames worden echter aangestaard. De lokale schonen zwemmen in badpakken die bij ons rond 1900 in zwang waren.
We besluiten de weg voor morgen richting Taj Mahal alvast te verkennen, na door veel te drukke wegen gelopen te hebben, komen we in een mooi park. En dan breekt er vanuit niets een storm los, takken scheuren los van de bomen en het zicht daalt tot enkele meters door het rondvliegende zand. We verlaten het park en gaan op zoek naar een "dakterras" om wat te eten. De buurt waar we nu lopen is echter ronduit armoedig. Vanuit het niets horen we opeens "Hallo vakantiegangers", het is ons Nederlands/Hindoeistisch stel. Ook zij zijn op zoek naar een eettentje en vinden het hier niets.
We stappen bij hun in de riksja, nu is het echt Indiaas, met z'n vijfen in zo'n klein brommertje.
Twee achterin en twee naast de bestuurder. Het andere verkeer raast rakelings langs ons heen.
Only is onze bestemming, maar als we daar aankomen ziet het er ook desolaat uit. De eigenaar en ook de bestuurder van de riksja verklaren echter plechtig dat dat allemaal goed gaat komen. En verdomd, ze hebben gelijk.
We zitten gezellig aan tafel en de tent loopt langzaam vol. Het eten is perfect, de prijs naar onze maatstaven beschamend laag. Een klein nadeeltje, maar daar kan Only niets aan doen, het is begonnen te regenen en het stopt niet.
We lopen door het donker gezamelijk terug naar het hotel en komen daar als de de bekende verzopen katten aan, dit tot vermaak van de andere reisgenoten.
Morgen staat de Maj Tahal op het programma, dat schijnt erg mooi te zijn als de zon zo opkomt.
Heeft wel tot gevolg dat we om 5:30 uit het hotel vertrekken....