Je zult het niet geloven maar we zijn voor de wekker beiden wakker, overigens niet geheel vrijwillg.
We slapen aan de straatkant, de ramen hebben zeg maar een slechte isolatiewaarde.
s'Morgens vroeg komt er een stoet mensen als zingend en bellend langs op weg naar de rituelen aan de Ganges.
Ook het streetlife is onrustig, een kruising tussen een markt en een bocht in een drukke doorgaande weg.
Dankzij het vroege uur voldoende tijd om te douchen en te toileteren. Rustig aan naar de ontbijtzaal, waar ik rustig aan doe omdat ik een beetje last heb van de befaamde Dehli belly, dat zal me later op de dag nog bezuren.
Eten en de lunchpakketten ophalen en daarna de bus in. Het wordt een erg lange dag waar eigenlijk weinig over te vertellen valt
Wat onderwerg opvalt is het verkeer. Voornamelijk vrachtwagens en dan specifiek die van Tata. Min of meer nostalgisch ontwerp, maar zo te zien oersterk en onverwoestbaar.
De vrachtwagens en overigens al het andere verkeer gaat onze chauffeur veel te traag. Hij is een groot voorstander van met veel getoeter andere weggebruikers in te halen danwel van de weg te drukken.
Wat komen we nog meer tegen: veel jeeps, en dan de klassieke uitvoering, zijn net geen WOII Willys's, tuktuks, terreinwagens, ook veel Tata, en motoren, fietsers, voetgangers en zo af en toe een verdwaalde olifant.
Het is een godswonder dat er hier niet om de kilometer zware ongelukken te zien zijn. Blijkbaar werkt de chaos hier wel. Je haalt links of rechts in, net hoe het uitkomt.
Als de linker rijstrook even vol zit, ga je al spookrijdend rechts rijden. En iedereen snapt dat. Of beter gezegd hoort dat, want de claxon staan amper stil.
We hebben enkele stops onderweg, om te ontspannen en te ontlasten. Dat laatste is hier langs de weg een nieuwe uitdaging, men is hier namelijk hurktoileten gewoon.
Het landschap veranderd langzaam, maar is overwegend dor en leeg, op alle kraampjes en huisjes langs de weg na.
Het lijkt wel of India een grootte lintbebouwing is. Wat ook opvalt zijn alle baksteenovens, die zien we de gehele reis al regelmatig langskomen.
Uiteindelijk wordt te volgen weg steeds smaller en het landschap groener. We gaan een gebied in met bomen.
De weg wordt naast smaller ook steeds slechter, het getril heeft bij mij een ongunstig effect op mijn darmen.
Net op tijd komen we omstreeks 5 uur aan op onze eindbestemming van die dag, Royal Lodge, een oud koloniaal landhuis.
Heerlijk rustig na de Dehli, Agra en Varanasi. Het huis ligt prachtig tussen de mango-plantages en binnen heeft de tijd stil gestaan, een lounge met tijgerhuiden en boeken uit een ver veleden. Wij slapen in het hoofdgebouw. De kamer wordt met een degelijke schuif en hangslot afgesloten. We dineren in stijl in een zaal met kroonluchters en een grote tafel.
Na het diner zitten we gezellig als oude plantage-eigenaren op de veranda te kouten en te genieten van de avondtemperatuur.
We hebben mazzel vandaag, we vertrekken pas om 8:00 dus de wekker gaat op 7:00