De morgenstond heeft goud in de mond.
Na een nachtje onder de klamboe worden we voor de wekkers wakker, doen ons ochtendritueel en gaan richting eetzaal.
Buiten lopen de hotelmedewerkers heftig te gebaren. Er ligt een rhino in de hoteltuin. Ik moet mijn hoed weer af en even later staan wij op een veilge afstand te kijken hoe een rhino daar een stukje plantage aan het verorberen is.
Dit beest is mensen gewend en Anneke mag met de gids van de jeep het beest tot zo'n 10 meter benaderen, beest ligt lekker in een modderpoel.
Ook wij gaan nu eten, de koffers worden in de bus geladen en we gaan de barre tocht beginnnen.
De weg zou in onderhoud zijn, dit is a bit of a understatement. er is zo hier en daar eigenlijk geen weg meer als gevolg van landslides.
De bus heeft en zwaar. Plotseling een harde knal. Wat later wordt de bus aan de kant gezet, we blijken een lekke band te hebben en wel de binnenste. Onverwachte stop dus, maar het uitzicht op de rivier is mooi, er is een soort van en toilet en er zijn wat kraampjes met masalathee en cola. East meets West zullen we maar zeggen.
De mannen werken zich in het zweet en enige tijd later gaan we door.
Na zo'n 5 uur hebben we een kilometer of 50 afgelegd en wordt de weg beter. We lunchen in een Nepalese van der Valk, daar hebben ze een buffet.
De middag heb ik niet heel bewust meegemaakt, de warmte en korte nachten eisen hun tol, en ik val regelmatig in slaap.
Wel staan we opeens stil, er is een ongeluk gebeurt. Zo'n 20 meter dieper ligt er een auto op zo'n kop in de snelstromende rivier. Dit geeft een hoop opwinding op de weg. Wij kunnen daar niets mee en rijden door.
Uiteindelijk bereiken we Kathmandu, in eerste instantie een tegenvaller. De wegen zijn slecht, het ritselt er van de bussen, vrachtwagens, 4WD's taxi's en motoren in alle soorten en maten.
Elk van die voertuigen doet zijn best om de lucht zo smerig mogelijk te maken. Het stinkt en er hangt een dichte smog.
Rijdend door Kathmandu lijkt het met de schade ten gevolge van de aardbeving mee te vallen.
Je ziet wat huizen met scheuren en zo af en toe een berg puin. Ook komen we af en toe een tentenkamp tegen.
We gaan vanuit de drukte de superdrukte in met de bus, onmogelijke straatjes.
Even na een plein houden we stil, we lopen het laatste stukje naar het Mandala hotel.
Een oase van rust en luxe in deze hectische stad. Karien doet een korte briefing en stelt voor om gezamelijk ergens te eten.
Socian kent hier een leuke tent, een vriendin van haar heeft er een tijdje gewerkt.
Het blijkt nummer 5 op tripadvisor te zijn, een hippe tent, lage tafeltjes, veel kussens op de grond en blacklight.
Het eten is voortreffelijk.
Terug naar het hotel komen we langs een supermarkt. Om de verhoudingen even goed te stellen, alle kraampjes zijn hier klein, deze winkel is groot, loopt door meerdere panden en heeft ook een 2e verdieping. 1e verdieping allemaal zaken om te eten en te drinken, 2e zaken om te wassen etc.
Er is hier chocolade, dat wordt door de dames gretig afgenomen.
Terug in het hotel is het warm, de stroom is weer eens uitgevallen en de airco doet het dus niet.
We spreken af om morgen om 8:30 wat te eten en daarna met en een groepje een stoepa, Bouddhanath Stupa, en en tempelcomplex de Pashupatinath temple te bezoeken.
Over en uit