Het ontbijt wordt genuttigd bij een bakkertje, lekkere verse broodjes.
Karien heeft een coffeeshop gezien en haalt daar een cappucino, voor mij neemt ze een dubbele expresso mee.
Na dit geslaagde ontbijt terug naar het hotel waar we twee taxi's bestellen.
Dit is een aparte ervaring, de taxi's zijn klein, met z'n drieen op de achterbank gaat maar net.
Het verkeer is hel, ofschoon het er rustiger aan toe gaat dan in India, de claxon wordt nu alleen doelmatig gebruikt ipv te pas en te onpas zoals in India de gewoonte was.
De stupa heeft zwaar te lijden gehad van de aardbeving, er is een groot restauratie-werk in gang.
Er is een steiger over de koepel gebouwd, waarover een schuine lift loopt die de materialen naar de top brengt.
Bouwen is hier nog een ambacht, er staan zo grote vaten water waarin ongebluste kalk gegooid wordt.
Leuk om te zien wat daar een stoom en kookbellen door gegenereerd wordt.
Bij de stupa allemaal gebedsrollen, het is mooi te zien hoe devoot de Nepalezen hier mee omgaan.
In de stupa kleine en grote tempels waar veel kaarsen gebrand worden. Ook vind je hier de megasize gebedsrollen.
Om de stupa allemaal leuke gevels, met uiteraard winkeltjes en cafe's, maar ook een boedistische "kerk".
Monniken zijn daar bezig met gebedsoefeningen, mooi gezang tezamen en alleen, begeleid door belletjes en trommels.
Leuk om te horen en erg fotogeniek.
In de winkels sieraden bekeken, klankschalen uitgebrobeerd, shawls gepast en kruiden geroken.
We gaan een tijdje, onder het genot van echte koffie, op een dakterras de drukte van boven bekijken.
Op een gegeven moment hebben we het wel gezien en vertrekken we naar de volgende tempel, dit is anderhalve kilometer verder.
De weg is druk en de stoepen smal of niet bestaand, is een drukte van jewelst. We lopen nu ook langs tentenkampjes.
De gevolgen van de aardbeving worden nu meer zichtbaar, in het tempelcomlex zelfs overduidelijk, complete delen ingestort.
Dit tempelcomlex is Hindoeistisch, de eerste Boedistisch. In een Hindoe-tempel worden niet-Hindoes geweerd.
Er is echter veel meer te zien, hier worden ook verbrandingen gehouden, dit gaat allemaal veel georganiseerder dan in Varanassi. In deze tempel ook veel apen en gidsen, weet niet welke vervelender zijn. Houd het in eerste instantie op de gidsen.
Met de taxi terug naar het hotel, het is tegen vieren en we hebben trek.
We gaan nu naar een andere bakker, deze heeft een mooie tuin. Op de kaart staan ook wat belgische bieren.
Kortom, in de schaduw van wat bomen aan de verse scones met een Hoegaarden wit. Wie doet je wat.
Op de weg terug naar het hotel komt de kooplust bij de dames helemaal los. Onvermoede onderhandelings-talenten ontwaken.
Je moet hier absoluut de vraagprijs niet betalen, het is een spel van loven en bieden. Als je dat niet wilt kan je heel serieus naar de absoluut best price vragen, je betaalt dan wat minder maar zeker te veel.
Weglopen doet het ook goed, als de verkoper je het dan echt niet gunt zal hij je niet achtena komen, maar eigenlijk komen ze bijna altijd met een tegenbod achter je na.
s'Avonds eten in een Tibetaans restaurant als voorbereiding op het volgende deel van de reis.
Daar horen natuurlijk lokale bieren bij, hoewel. Erwin neemt Chaang.
Dit is een soort instant bier, gierst wordt gefermenteerd, daarna wordt dat gedroogd.
Op het moment dat je een biertje wilt, dan neem je wat van die stof, doe dat in een beker en giet daar kokend water op.
Smaak is bitter en reuk in de geur is iets van ruwe alcohol terug te vinden. Ik vind het geen succes.
Heb zelf een Nepal Ice, sterk gekoeld, er vormen zich spontaan ijskristallen in het schuim.