Wat een luxe, wakker worden uit jezelf in plaats door een wekker, we nemen ontbijt in een tentje tegenover het hotel.
Als we binnen komen is het nog uitgestorven, maar al snel wemelt het er van personeel. Er spreekt er een zelfs Engels.
Wordt weer eenvoudig, brood, omelet en thee.
Het hotel helpt ons de dag van de week te onthouden, iedere dag een nieuwe deurmat. We pakken de spullen in en zetten het in de bus , vervolgens gaan we aan de wandeling door oud-Gyantse.
Dit is een oude Tibetaanse wijk, men is daar nijver aan het opknappen, nieuwe houtwerk en beschilderingen. Op de daken prijkt een bos takken met linten en vlaggetjes, het is hier overal wel kleurrijk, dat in tegenstelling tot de Chinees aandoende winkelstraat,.
De rit van vandaag is kort, een km of 100. Het is wel apart hoe dat hier gaat, je moet je melden bij een politie post, daar wordt de aanmeldtijd op een formulier genoteerd, vervolgens beginnen we te rijden, vlak voor de volgende post is een stop. Dit is voornamelijk omdat de maximale snelheid hier 30 km/uur is en de bus dus aanmerkelijk harder gaat. Op de stop doden we de tijd met kijken bij Gepel Watermill op 3860 meter, waarvoor dan weer betaald moet worden.
Het gebied waar we doorheen rijden is befaamd vanwege de hoge kwaliteit gerst die hier verbouwd wordt.
Bij deze stop wordt dan ook meel maar ook mout verkocht.
We hebben hier water en mout, alleen de hop heb ik nog niet gezien, maar er moeten hier toch een betere barley wine te brouwen zijn dan we gisteren voorgeschoteld kregen.
De volgende stop is bij een vaag etablissement, volgens mij een soort theater waar shows met honden worden gegeven.
Voor het gebouw is het netjes en harkt men zelfs het grind, erachter is het een puinhoop, als je wat kwijt wilt, dan begraaf je het nadat je het in de fik gestoken hebt.
Uitzicht is echter stunning, dat weer wel.
Het is warm en er staat een ijsco dealer, we nemen dus een mango ijsje.
Ook leuk, als we het over rotzooi hebben zijn de stapels, muren en vlaktes met gedroogde mest.
De mest wordt hier verzameld, in rechthoekige of ronde plakken gekleid, vervolgens bouwt men daar bouwwerkjes van.
Men gebruikt de gedroogde mest als brandstof voor koken en verwarming.
De voorraden zijn voor de winter. In de lente kan er dus zomaar een muur of wat verdwenen zijn.
Men kookt hier ook veel op solar, een grote spiegel, of delen van een parabool met een kookplek in het brandpunt.Super simpel energie efficiënt.
Uiteindelijk bereiken wij Shigatse, het Yak-hotel is ook een beetje jak, de kamers zijn nog niet schoongemaakt, en sommige stinken zelfs.
Er wordt wat geschoven en geruild en uiteindelijk heeft eenieder zijn of haar plek.
Wij, Karien, Josiane (en niet Sosiane), Anneke en ik vertrekken naar een coffeeshop die we in de aanvliegroute naar dit hotel gezien hebben. Ook Kees, Mirjam, Elly en Joyce gaan daar naartoe. Onderweg doen we een bh-winkel aan, de Chinese vrouwen hebben allemaal maat plank met erwt zo te zien. Al die dingen hebben vulling, vulling en nog eens vulling. Josiane koopt hier een speelpakje voor in de trein straks, ik verheug me daar al op.
Vervolgens langs een bakker waar we veel lekkers meenemen en dan door naar de coffeeshop.
De bediening gaat allemaal wat rommelig, het blijkt dat de zaak nog niet officieel geopend is.
We genieten van een Americano en het blijkt dat men een Tibitian Palew Ale op fles heeft, deze kans laten we ons niet ontgaan.
Smaak was vlak, we zijn toch wat verwend met al onze mooie gedryhopped Pale Ale’s in Nederland.
We moeten met z'n allen wat in het nog maagdelijke gastenboek schrijven en met het gehele personeel op de foto.
Afrekenen valt wat tegen, blijkt een exclusieve zaak te zijn, terug naar hotel, via allerlei winkels, mokjes, pilletjes, drankjes.
Kijken nog even bij een ziekenhuis naar binnen, de geur op zich is daar al ongezond. Heb een fotootje toegevoegd.
Hij is bewust wat wazig om jullie’ s eetlust niet te verpesten.
In het restaurant naast het hotel de blogs bijwerken en met een groepje wat eten. Gezellige kout.
Morgen weer een dag in Shigatse, 10:00 een wandeling waarbij we pelgrims gaan bestuderen.
Maar dat zien we morgen wel weer, voor nu: Snaveltjes dicht en oogjes toe.