We ontbijten i.v.m. de tijd dit maal wel in het hotel.
Gisteravond werd het laat, de LG-Phone van Karien bleef maar in een opstartscherm hangen, samen met Josiane en de achterwacht in Nederland proberen op te lossen.
Lijkt op een structurele fout in de telefoon, Internet (in Nederland) heeft het over inleveren bij de winkel en een nieuwe krijgen
Wel mooi balen, want Karien heeft wel een telefoon nodig. Josiane biedt medegebruik van haar iPhone aan.
Vroeg wakker, maar zeker niet uitgeslapen, als een zombie de twee tassen van de trap gezeuld. We zitten op 4 km en dat merkt je duidelijk aan je ademhaling.
Moet zo af en toe even stoppen en weer op adem komen. Zie het maar als een hoogte stage ;>)
Na ontbijt de bus in en op weg naar Lhasa, dit is een stuk van 260K en daar gaan we 6 uur over doen.
Er is hier een primitieve vorm van traject controle, over ieder stuk moet een bepaalde tijd doen, hier zijn de stempels o.a. voor.
Onderweg een prachtig landschap, met veel man-made kunstwerken, je ziet bijna overal een treintraject, al dan niet onder constructie.
We volgen de Friendship Highway naar Lhasa, deze loopt vanaf Nepal. Het eerste stuk hebben we niet kunnen volgen, daar was die vliegactie voor.
Onderweg stoppen we regelmatig, plaspauze, shoppauze en tot onze verbazing ook een carwashpauze.
De bus stopt in de middle of nowhere op een stuk grindvlakte, waar 2 tonnen met water staan en enkele slangen.
Gids en chauffeur stappen uit en zetten de waterslang op de bus. Laat ik nu net bij een open raampje zitten, hilariteit alom.
De bus wordt voorgespoeld. er komen wat locals, de bus wordt in het sop gezet en afgezeemd.
Ondertussen wordt er onder de bus een tank met water gevuld, koeling voor de remmen.
De vlakte bestaat niet alleen uit ordinair grind, maar ook groene, paarse en kwartsachtige stenen.
Er blijken meer meiden de afwijking van Anneke te hebben en er wordt naarstig gespeurd naar mooie stenen, bv mooi gespikkeld.
Ik hak een stuk kwarts met daarop een stuk groen in midden en denk daar een fossiel blad in te zien. Kan ook verbeelding zijn, maar de steen is wel mee.
Verder, nog een stop bij een echte winkel van Sinkel, daar worden kommen en mokken gekocht voor de treinreis die morgen gaat beginnen. Karien geeft alvast marsorders, alle brandbare of explosieve stoffen alsmede alle wapens moeten in de handbagage, iets anders dan in een vliegtuig dus.
We rijden weer door bekend gebied, Lhasa is dichtbij. Een laatste checkpoint, wij blijven in de bus, maar alle Tibetanen moeten door een ID-controle waarbij de bagage gescand wordt ??
Het hotel is, ondanks het personeel dat geen woord anders dan Chinees spreekt een verademing met het Yakie-bah-hotel waar we de laatste twee nachten in hebben moeten vertoeven.
Lekker in bad, de koffer ompakken voor morgen, boodschappen doen.
We zetten de supermarkt weer op stelten, maken een klein jochie spannend bang, zijn moeder lacht maar, personeel moet met me op de foto.
Na dit zijn we klaar voor de massage, hopelijk een andere dan bij bovengenoemd hotel.
Massage wordt door blinde of zeer slecht ziende mensen gedaan.
Als we aankomen is er even geen ruimte voor ons vieren, we wijken dus uit naar een echte koffie shop, na een klein uur worden we opgehaald en laten wij, Fred, Anneke, Brigitte en Wil de massage een uur lang over ons heen komen. De masseur van Wil heeft zijn roeping misgelopen, hij had een carrière als drummer moeten kiezen.Daarna nog een klein hapje.
Na de massage nog een biertje en wat kippenvleugeltjes en dan terug naar het hotel.
De Boeddha daar staat al op ons wachten.
Morgen om 9:00 naar de trein, deze gaat omstreeks 11:00 en dan komen we tegen 19:00 de volgende dag in Xian aan.
We slapen/zitten met z'n zessen in een coupe.
Verwacht geen Internet in de trein, dus pak voor morgen nog maar een hoofdstuk uit Miss Marple.