We staan al geruime tijd stil als ik ruw gewekt wordt. Voor de mensen die mij echt kennen zal de volgende actie dan ook niet vreemd overkomen. (navolgend is opgetekend naar de getuigenissen van mijn medereizigers, het is voor mij een waas geweest)
Er staat zo'n haubtsturmbahnfuhrer die onze plastic treinkaartje wil hebben.
Ik snap niet wat ze wil en laat me uit de hemel vallen vraag ietwat onvriendelijk wat ze wil, denk dat ze een kaartje voor me heeft, maar ze wil iets van me hebben, klim weer naar de hel toe en gooi iets naar beneden, draai me om en val weer in slaap.
Uiteindelijk blijken we te moeten overstappen naar een andere trein.
Alle bagage uitzoeken en inpakken, uiteindelijk stopt de trein op een station en stappen we over in een trein waarin zelf enkele chinezen hun neus ophalen vanwege de rookgeur. Hier in China wordt namelijk overal ongegeneerd gerookt.
In deze trein wat andere kleren aangetrokken, we hebben in het algemeen namelijk in de kleren die we aanhadden geslapen.
Ik heb het speelpakje van Josiane helaas gemist.
Opgefrist beginnen we de laatst loodjes van deze reis. Landschap is duidelijk anders geworden, alle natuur hier is door de mens aangepast, overal terrasbouw, spoorlijnen, hoogspanningsmasten etc. Flats lijken hier wel uit een fabriek te komen, zo gelijkvormig alles is, om de 5 flats is er wel een met een torenkraan ernaast.
Onze theorie is dan ook dat de flat pas klaar is als er een kraan naast staat....
In de trein wordt ons papieren treinkaartje weer ingenomen en krijgen we een plastic exemplaar, zo'n zelfde waar vanmorgen zo'n heisa om was.
Chinezen zijn gek op controleren en registreren, op de papieren kaartjes staan onze naam en paspoortnummers. Ze weten zo continue waar iedereen is, 1984 for real.
Over de dag is niet veel te zeggen.
De aarde wordt regelmatig door mensenhanden open gekerfd, het is wel mooi on te zien hoe al doe menselijke acties de grootsheid van de natuur niet te niet kan doen.
In de trein zit een jonge Chinese die ook geïnteresseerd is in hoe wij de trein beleven en hoe dat in Europa gedaan zou worden.
Ik maak een praatje met haar, en zij regelt voor ons dat we om 18:00 in de wagon 7, het restauratie voertuig, kunnen eten.
Omstreeks 21:00 is de trein in Xi'an, dan nog het hotel opzoeken en dan hopelijk lekker douchen en ontlasten. Dit kan in de trein namelijk echt niet.
De meeste toiletten zijn te smerig om aan te pakken, reisgenoten gaan met papier in de neus, of met tijgerbalsem onder hun neus naar de WC.
Uiteindelijk bereiken we Xi'an, de stad van het terracotta leger.
Morgen zullen we daar present zijn.